Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
Παραδεχόμαστε ειλικρινά: οι περισσότεροι από εμάς παρακάμπτουν άτομα με σωματικές αναπηρίες ή μάλλον άτομα με αναπηρία.
Όταν οι συλλογές μόδας για άτομα με σωματικές αναπηρίες άρχισαν να εμφανίζονται σε πασαρέλες και διαφημιστικές εκστρατείες - συνέβη μόλις πρόσφατα, το 1999 - προέκυψαν αμέσως διαμάχες που παραμένουν: λένε, δεν είναι καλύτερο για εμάς να χτίσουμε ράμπες, κατασκευή αναπηρικών αμαξιδίων, άνετων προθέσεων, παροχή ευκαιριών σε άτομα με ειδικές ανάγκες για πλήρη εκπαίδευση και παροχή εργασίας ...
Και όταν η κόρη του φίλου μου έπεσε σε τροχαίο ατύχημα και χρειάζεται μια καλλυντική πρόθεση μετά την αποκατάσταση, έψαχναν μάταια για αυτόν στη χώρα μας: έπρεπε να πάω στη Γερμανία για αυτόν και πριν από αυτό το έτος για να συλλέξω το απαραίτητο ποσό, επειδή μια καλλυντική πρόσθεση δεν είναι απαραίτητη για τα πλοία μας ένα παιχνίδι ... Δόξα τω Θεώ, αυτή η ιστορία τελείωσε σχετικά καλά: η κοπέλα καταφέρνει να καλύψει με επιτυχία ένα μικρό ελάττωμα στην εμφάνισή της και τώρα αγαπά να ψωνίζει και να αγοράζει όμορφα ρούχα, αλλά το ψυχολογικό τραύμα παραμένει και εξακολουθεί να αισθάνεται «διαφορετικό».
Αλλά αν σκεφτείτε τι είδους "άλλοι" είναι και ακόμη περισσότερο "ξένοι": ζουν δίπλα μας, έχουν τις ίδιες επιθυμίες, τις ίδιες φιλοδοξίες, πολλές από αυτές έχουν εξαιρετικές ικανότητες. Δεν θα πω τίποτα για τη θέληση, την υπομονή, την αποφασιστικότητά τους.
Πόσοι από εμάς έχουμε παρακολουθήσει τους Παραολυμπιακούς; Πόσοι θαύμαζαν και θαύμαζαν τους συμμετέχοντες και τους συμμετέχοντες; Πόσα άτομα έχουν ακούσει για τη μόδα Bezgraniz Couture International Fashion & Accessoire Award (διεθνής διαγωνισμός σχεδιασμού μόδας για άτομα με σχήματα σώματος);
Έχει ακούσει κανείς για την Amy Mullins; Αυτός ο όμορφος Αμερικανός με τα πόδια ακρωτηριασμένα στην παιδική ηλικία είναι κάτοχος ρεκόρ στο τρέξιμο και το άλμα (1996 Paralympics). Μετά από αυτή τη νίκη, συμπεριλήφθηκε στη λίστα των 50 πιο όμορφων ανθρώπων στον κόσμο, σύμφωνα με το περιοδικό People. Τρία χρόνια αργότερα, ο φωτογράφος Nick Knight, με εντολή του σχεδιαστή Alexander McQueen, έκανε μια φωτογράφηση με την Amy ως σπασμένη κούκλα. Στη συνέχεια, η Amy Mullins συμμετείχε στη μόδα περισσότερες από μία φορές, και για έναν από αυτούς η McQueen έκανε ειδικές προθέσεις για αυτήν με τη μορφή ξύλινων μποτών με τακούνια (τώρα η Amy διαθέτει μια ολόκληρη συλλογή ειδικών προθέσεων - μια πολύ ακριβή συλλογή!).
Ξέρετε τι είναι η αισθητική; Αυτή είναι μια συμβίωση της προσθετικής και του σχεδιασμού, όταν μερικές φορές οι προθέσεις μετατρέπονται σε πραγματικά έργα τέχνης. Ναι, σε πολλές χώρες του κόσμου οι προθέσεις θεωρούνται αξεσουάρ μόδας που δεν κρύβονται από τα αδιάκριτα μάτια. Ένας κομψός κορσέ με διάτρηση για τη σπονδυλική στήλη, μια πτέρυγα φτερών και λουλουδιών για ένα απόντο χέρι - η φαντασία των καλλιτεχνών μόδας φαίνεται μερικές φορές, για να το θέσω ελαφρώς, υπερβολικό. Αλλά χάρη σε αυτούς, η αναπηρία χάνει σταδιακά την κατάσταση κατωτερότητας. Και η Amy Mullins δεν είναι πλέον το μοναδικό μοντέλο - η Kelly Knox, για παράδειγμα, παρά την απουσία αντιβράχιου, έγινε περιζήτητο μοντέλο αφού κέρδισε το διαγωνισμό ομορφιάς Britain Missing Top Model.
Ακούσατε, παρεμπιπτόντως, ότι οι προσφορές στο Paralympics του 2010 στο Βανκούβερ πραγματοποιήθηκαν με το σύνθημα "Αποθηκεύστε τον κρίμα σας για τον αντίπαλο!" Και πέρυσι, δύο παραολυμπιακοί πρωταθλητές παρουσίασαν ρούχα στη συλλογή Principles: Kelly Knox και sprinter και long jumpers Stephanie Reid.
Όμως οι ξηροί αριθμοί: σε όλο τον κόσμο περίπου το 15% των ανθρώπων έχουν κάποια μορφή αναπηρίας - προσωρινή ή μόνιμη.
Σχεδιαστές που σχεδιάζουν ρούχα για άτομα με σωματικές αναπηρίες είναι πεπεισμένοι ότι χρειάζονται επίσης μόδα! Ίσως ένα ελαστικό από πορσελάνη με λουλουδάτη διακόσμηση για ένα σπασμένο βραχίονα είναι υπερβολικό, αλλά όσοι, για παράδειγμα, περιορίζονται σε αναπηρική καρέκλα (ανεξάρτητα από το πόσο καιρό) πρέπει να φαίνονται επίσης καλά και είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε.
Πολλοί πιστεύουν ότι οι επιδείξεις μόδας πρέπει να είναι συνεργατικές. Όμως - η ενδυμασία για άτομα με αναπηρία (φυσικά χαρακτηριστικά) εξακολουθεί να απαιτείται κυρίως να είναι πρακτική και λειτουργική: θα πρέπει να διευκολύνει την αυτοεξυπηρέτηση ενός ατόμου ή να διευκολύνει τη δουλειά εκείνων που τον υπηρετούν. Όχι μόνο το στυλ είναι σημαντικό εδώ, αλλά και ειδικές γνώσεις. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη μεμονωμένη περικοπή, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ληφθούν υπόψη και άλλες απαιτήσεις. Για παράδειγμα, για άτομα με σύνδρομο Down, ρούχα με συνδετήρες φωτός είναι κατασκευασμένα από υφάσματα που είναι ευχάριστα στην αφή. Για άτομα με εγκεφαλική παράλυση, τα ρούχα θα πρέπει πρώτα να είναι άνετα κατά τη στιγμή της φόρτωσης και της απογείωσης. Για άτομα με ακρωτηριασμό, τα ρούχα πρέπει να αφαιρούνται εύκολα και να φοριούνται. Για άτομα σε αναπηρική καρέκλα, το ύφασμα δεν πρέπει να τυλίγεται στους τροχούς και το κόψιμο πρέπει να μοιάζει με μετασχηματιστή που μπορεί να φορεθεί ενώ κάθεστε. Το παντελόνι για άνδρες σε αναπηρική καρέκλα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο έτσι ώστε να είναι άνετα να καθίσει - με πιέτες στο γόνατο, με υψηλότερη μέση, με αυξημένο μήκος. Τα σακάκια, αντίθετα, πρέπει να είναι κοντό και τα μανίκια δεν πρέπει να περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία.
Ταυτόχρονα, οι προσπάθειες των σχεδιαστών στοχεύουν στο να διασφαλιστεί ότι όλα αυτά τα ρούχα δεν θα μπορούσαν να διακριθούν από τα κλασικά ρούχα. Φυσικά, τέτοια πράγματα δεν είναι φθηνά - ατομική προσαρμογή, δηλαδή, η έλλειψη μαζικής παραγωγής, περιβαλλοντικών υλικών, μερικές φορές ακόμη και διαστημικής τεχνολογίας. Αλλά το να είσαι ξεχωριστός δεν είναι καθόλου εύκολο έργο ...
Φωτογραφία: PR, imax / de. Μοντέλα: Debenhams, AlexanderMcQueen, DamianSallivan, HarlyHaggen, Aimee Mullins, Kelly Knox, Stephanie Reid, Shannon Marie, Miguel Angelo, συλλογές: Valentin Volkov, Masha Sharoeva, Yanina Urusova.
Το υλικό ετοιμάστηκε από την Έλενα Κάρποβα.
Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
